Sou iemand my vra na ‘n gunsteling aanhaling, sal die tweede-eeuse kerkvader, Irenaeus, Biskop van Lyon, se woorde waarskynlik eerste na vore kom. Dit is ‘n bekende sinnetjie in Latyn: “Gloria Dei est vivens homo!”. In Engels word dit vertaal met, “The glory of God is a human fully alive.” Ek vertaal dit bloot as, “God word verheerlik deur iemand wat werklik leef en nie maar net bestaan nie.”
In Irenaeus se tyd – terwyl Christene vervolg is vir hulle geloof – was daar net een wat daarop kon aanspraak maak dat hy/sy werklik leef, en dit was die een wat bereid was om hul lewe op te offer as dissipels van Jesus. Soos Martin Luther, wat by sy verhoor in 1521 (nadat hy versoek is om sy stellinge terug te trek) antwoord: “Hier staan ek. Ek kan nie anders nie.” As jou toewyding aan God vir jou belangriker is as enigiets anders, eers dan kan jy aanspraak daarop maak dat jy werklik leef! Gloria Dei!
Dit moet my die vraag laat vra: leef ek werklik, of is ek maar net ‘n “lewende lyk”? Ek kan hoe besig wees, hoe suksesvoel, kon soveel dinge in die lewe al bereik het; maar as die dryfkrag in my lewe nie is om aan God alleen die eer te gee nie, dan mis ek die hele punt. Soli Deo Gloria.
Dawid, die psalmdigter, skryf in Psalm 119: “Weerhou my van ‘n nuttelose lewe, laat my leef op die weg wat U aanwys” (v37). Nog mooier word dit in die 2020-vertaling vertaal: “Wend my oë daarvan af om na nuttelose dinge te staar; hou my lewend op u paaie.”
GEBED: Hemelse Vader, help my om my oë weg te draai van die nietigheid van hierdie wêreld en te fokus op U weë. Verkwik my hart en siel sodat ek volkome in U teenwoordigheid kan leef. Mag my lewe ‘n getuienis van U glorie wees.
KUNS: Balthasar van der Ast, Basket of Flowers, 1622.
MUSIEK:
“Be still, my soul: when change and tears are past, all safe and blessed we shall meet at last.”
Die musiek vir ‘Be Still My Soul’ is ‘n gesangagtige deel uit die simfoniese gedig Finlandia wat in 1899 deur die Finse komponis Jean Sibelius geskryf is.
Katharina Von Schlege (1697 – 1768) het die oorspronklike Duitse lirieke “Stille meine Wille, dein Jesus hilft siegen” in 1752 geskryf en die lofsang is daarna in 1855 deur Jane Laurie Brothwick (1813 – 1897) in Engels vertaal.
Die opname is deur die Kantorei Choral Society.
Uit die liriek:
Be still, my soul: the Lord is on thy side;
bear patiently the cross of grief or pain;
leave to thy God to order and provide;
in ev’ry change He faithful will remain.
Be still, my soul: thy best, thy heav’nly
Friend thro’ thorny ways leads to a joyful end.
Be still, my soul: the hour is hast’ning on
when we shall be forever with the Lord,
when disappointment, grief, and fear are
gone, sorrow forgot, love’s purest joys restored.
Be still, my soul: when change and tears
are past, all safe and blessed we shall meet at last.
Be still, my soul: thy God doth undertake
to guide the future as He has the past.
Thy hope, thy confidence let nothing
shake; all now mysterious shall be bright at last.
Be still, my soul: the waves and winds still
know His voice, who ruled them while He dwelt
below.